وی گفت: در چنین شرایطی سیاست‌گذار راه بهبود این شاخص‌ها را اصلاح نظام بانکی می‌داند اما ممکن است در برخی از تصمیم‌ها دچار خطای سیاست‌گذاری شود. به عنوان مثال دخالت بخشنامه‌ای در تعیین نرخ سود بانکی یکی از پاشنه آشیل‌های نظام بانکی‌ست و سیاستگذار سعی می‌کند با تغییر آن سیاست‌های پولی و بانکی را تنظیم کند.
خلیل‌ارجمندی تصریح کرد: اصلاح نظام بانکی به اصلاح روش تعیین نرخ سود بانکی ارتباط دارد و در نظام‌های اقتصادی دنیا معمولا سیاستگذار آن را بالا و پایین نمی‌کند.
او افزود: تغییر نرخ سود و بالا بردن یا پایین آوردن آن از سوی سیاستگذار بحثی غیرعلمی است و بهتر است این روش اصلاح شود تا زمینه اصلاح نظام بانکی به‌وجود آید.
خلیل‌ارجمندی گفت: وظیفه سیاستگذار کاهش سرعت رشد پول است اما با توجه به دخالت در تعیین نرخ سود بانکی این اتفاق رخ نخواهد داد. به همین خاطر است که می‌بینیم سیل نقدینگی وارد بازارهای مختلف شده و آنها را به‌هم‌ می‌ریزد.
وی اظهار داشت: بنابراین برای اینکه بتوانیم به بهبود نرخ‌های تورم، رشد و اشتغال دستیابی پیدا کنیم، بهتر است تغییری یکباره در سیاستگذاری‌ها و بخشنامه‌ها به‌وجود آوریم وگرنه با توجه به تعدد تصمیم‌گیری‌های غیرعلمی، این شاخص‌ها بهبود نخواهد یافت.