به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «در روزهایی که همه نگاه‌ها به مسابقات ملی دوخته شده است، هیچ چیز نمی‌توانست به اندازه رویارویی پرسپولیس و استقلال در جام حذفی یخ رقابت‌های باشگاهی را آب کند. بعد از قرعه‌کشی مسابقات مرحله یک‌چهارم نهایی مشخص شد سرخابی‌های پایتخت برای دومین فصل پیاپی به هم برخورد کرده‌اند. پارسال پرسپولیس و استقلال در نیمه‌نهایی به هم خوردند که آن بازی را تیم فرهاد مجیدی در ضربات پنالتی برد. البته این پیروزی برای مجیدی خوش‌یمن نبود؛ چرا که در فینال مقابل تراکتور مغلوب شد و در پی اختلافات دامنه‌دار با احمد سعادتمند، مدیرعامل وقت باشگاه از تیم کناره‌گیری کرد. حالا دوباره سر و کله داربی حذفی پیدا شده؛ مسابقه‌ای که فرقش با شهرآوردهای معمولی در ضرورت برنده‌داشتن است. بازی حذفی را حتما یک تیم باید ببرد و تیم بازنده، حتی اگر به خفیف‌ترین شکل ممکن، در ضربات پنالتی هم بازنده شده باشد، تحت فشار افکار عمومی قرار می‌گیرد. حالا به نظر شما کدام مربی از این قرعه راضی‌تر بوده؟ یحیی گل‌محمدی یا فرهاد مجیدی؟
دغدغه‌های یحیی
نمی‌توانیم نیت‌خوانی کنیم. در قلب و ذهن آدم‌ها هم نیستیم و نمی‌دانیم یحیی گل‌محمدی چه حسی نسبت به قرعه حذفی دارد اما به چند دلیل شاید او ترجیح می‌داد چنین تقابلی اتفاق نیفتد. پرسپولیس همین یک ماه پیش داربی لیگی را با یک گل به سود خودش به پایان برد و اگر این آخرین شهرآورد فصل می‌بود، این تیم می‌توانست طعم شیرین ظفرمندی برابر رقیب سنتی را تا ماه‌ها زیر دندان داشته باشد. امروز اما آن لذت بزرگ به چالشی دوباره کشیده شده است. حالا بازی حذفی دو تیم تبدیل به آخرین داربی فصل شده و شاید شرایط تغییر کند. از سوی دیگر پرسپولیس در چند جبهه در حال رقابت است و کار سنگین‌تری نسبت به استقلال دارد. سرخپوشان یک بازی اضافه در سوپرجام دارند که روز ۳۰ خرداد برگزار خواهد شد. آنها همچنین در لیگ هم سایه به سایه، بلکه نفس به نفس با سپاهان در حال حرکت هستند و هر اشتباهی در هر مسابقه می‌تواند به منزله قطع نوار قهرمانی‌های این تیم باشد. بنابراین یحیی شاید ترجیح می‌داد در جام حذفی با رقبای معمولی‌تری مواجه شود؛ با تیم‌هایی که حتی شکست در مقابل آنها هم تبعات عجیب و غریب نداشته باشد. مثلا پرونده باخت به فولاد و اوت‌شدن از جام حذفی ظرف ۲۴ ساعت بایگانی می‌شود اما یحیی بعد از چند ماه هنوز به صورت جسته و گریخته در حال نقدشدن به خاطر شکست در داربی حذفی فصل گذشته است! اینها را ابدا نمی‌شود با هم مقایسه کرد.
دغدغه‌های فرهاد
به همان دلایلی که در بند قبلی گفتیم، احتمالا فرهاد مجیدی از این قرعه راضی‌تر است. او داربی لیگی را به پرسپولیس باخت و خیلی هم از این بابت غمگین شد. انصافا حق استقلال نبود که در آن مسابقه شکست بخورد. پرسپولیس روی تنها ضربه داخل چارچوبش به گل رسید اما استقلال موقعیت‌هایی داشت که بهترین آنها را علی شجاعی از روی خط دروازه بیرون کشید. مجیدی آن قدر از این بابت عصبی شده بود که در نشست خبری بعد از بازی آن واکنش بی‌محابا را به پست اینستاگرامی آذری جهرمی نشان داد. خودش هم گفت: «چون کمتر سابقه باخت در این بازی را دارم، خیلی ناراحت هستم.» همه اینها یعنی الان فرصتی برای تلافی پیدا شده و مجیدی می‌تواند شکست در داربی قبلی را پاک کند. این اما فقط یک روی سکه است. روی دیگر سکه هم می‌تواند باخت دوباره برابر رقیب سنتی باشد. چنین شکستی حتی تردیدها در مورد عدم استحقاق پرسپولیس در داربی لیگی را هم از بین خواهد برد و همه می‌گویند وقتی یک تیم در فاصله کوتاه دوبار رقیبش را برده، پس حتما مربی بهتری دارد. به علاوه استقلال شانس قهرمانی در لیگ را تا حدود زیادی از دست داده و چشم به موفقیت در جام حذفی دوخته است. اگر قرار باشد جام دوم هم در مقابل رقیب سنتی به باد برود، قطعا هواداران بر مجیدی سخت خواهند گرفت و چه‌بسا آینده شغلی او در استقلال به خطر بیفتد. پس داربی عجیبی برای مجیدی در پیش است؛ یا بهشتی بهشتی، یا جهنمی محض. این مسابقه منطقه بی‌طرف ندارد!»
انتهای پیام
