به گزارش رویداد جدید به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل پژوهشکده بیمه، با توجه به اهمیت گزارشگری و افشای اطلاعات برای نهاد نظارتی، بیمه گذاران، سرمایه گذاران و سایر ذینفعان و ضرورت تعیین نمودن سطح افشای کافی، و با هدف تدوین مولفه‌های گزارشگری و افشا در صنعت بیمه ایران، طرح پژوهشی «تدوین مؤلفه‌های گزارشگری و افشای اطلاعات در صنعت بیمه ایران با تاکید بر آیین‌نامه شماره ۸۸»، انجام شده است.
در این طرح پژوهشی، ابتدا چالش¬های آیین‎نامه ۸۸ شناسایی و پس از آن مروری بر مقررات گزارشگری و افشای اطلاعات بیمه‌ای در سطح جهان انجام شده است. همچنین ضمن استخراج اولیه مولفه‌های گزارشگری و افشا، با استفاده از نظرات متخصصین و شناسایی مولفه¬های افشا در ایران، ارزیابی نتایج حاصل از اجماع نظر خبرگان در سه بعد “مفاهیم بنیادی”، “اصول اساسی در تعیین الزامات گزارشگری و افشای اطلاعات” و “فرآیند بررسی و ارزیابی توسط نهاد ناظر شامل گزارشگری و افشای عمومی اطلاعات” تقسیم‌بندی و ارائه شده است.
بر پایه این گزارش، شکوفایی صنعت بیمه به مقررات‌گذاری و نظارت مؤثر وابسته است، زیرا این عوامل به ارتقای توان ایفای تعهدات بیمه‌گران و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین بیمه‌گران و بیمه‌گذاران می‌انجامد. مطالعه تجارب جهانی و استانداردهای بین‌المللی می‌تواند به بهبود فرایندهای نظارتی و رفع چالش‌های موجود کمک کند. افشای کافی اطلاعات به افزایش اعتماد بیمه¬گذاران و سایر ذینفعان و رشد و توسعه بازار بیمه منجر می¬شود.
 آییننامه ۸۸ با عنوان ” گزارشگری و افشای اطلاعات مؤسسات بیمه” مصوب شورای عالی بیمه، در حال حاضر مستند قانونی الزام افشای اطلاعات برای کلیه شرکتهای بیمه است که در آن شرکت¬های بیمه موظف شده¬اند اطلاعاتی را در حوزه برنامه کسب و کار، راهبری شرکتی، مدیریت ریسک و توانگری مالی، وضعیت و عملکرد مالی موسسه به نهاد نظارتی بیمه مرکزی ج.ا.ا گزارش و علاوه بر این، در پایگاه اطلاع‎رسانی خود افشا نمایند.
بر اساس یافته‌های پژوهش،‌کیفیت و سطح اطلاعات گزارش و افشا شده، از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر شفافیت اطلاعات است. همچنین در راستای بهبود فرآیندهای نظارتی و افزایش شفافیت و کیفیت اطلاعات جهت مقاصد گزارشگری و افشا؛ پیشنهادات کاربردی شامل تعریف پایگاه اطلاعاتی جامع،‌ سطح‎بندی اطلاعات و زمانبندی دقیق گزارشگری و افشا متناسب با آن، بازنگری مولفه¬های گزارشگری و افشای عمومی اطلاعات، تدوین دستورالعمل کاربردی برای آیین‎نامه- که مشخص‎کننده دقیق عناصر گزارشگری و افشا باشد- جهت ایجاد شفافیت بیشتر و افزایش قابلیت مقایسه بین موسسات بیمه، تدوین چارچوب نظارتی، توسعه ارتباط مستقیم با حسابرسان مستقل شرکت¬ها، توسعه ارتباط با سازمان بورس و اوراق بهادار،‌ برگزاری دوره آموزش و توانمندسازی کارکنان، تعیین شاخص¬های عملکردی مثبت در گزارشگری و افشا (از قبیل به‎هنگام¬ نمودن گزارش¬ها و…) و شمول آنها در ارزیابی¬های نهاد ناظر، همکاری در تاسیس نهاد رتبه‌بندی خاص شرکت¬های بیمه، استفاده از سوابق ارزیابی عملکرد مدیران شرکت¬های بیمه در تایید صلاحیت حرفه¬ای آنان و الزام به بهبود سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت ریسک به منظور ارزیابی و کنترل موثرتر ریسک‌ها ارائه شده است.
علاقه‌مندان برای مشاهده و دریافت متن کامل طرح پژوهشی «تدوین مؤلفه‌های گزارشگری و افشای اطلاعات در صنعت بیمه ایران با تاکید بر آیین‌نامه شماره ۸۸» می‌توانند به بخش پژوهش وب‌سایت پژوهشکده بیمه به نشانیhttps://www.irc.ac.ir/fa-IR/Irc/4944/Articles/view/16040/1652/ مراجعه نمایند.