سعید عسکرزاده با بیان اینکه صادرات به دو عامل اصلی بستگی دارد، مطرح کرد: نخستین و مهم‌ترین عامل در این حوزه، قیمت‌های جهانی است و پس از آن نیز می‌توان بازارسازی یا تحریک تقاضای خارجی را نام برد. در ابتدای سال جاری به دلیل مشکلات مختلف، یکی از مهم‌ترین فرصت‌های صادراتی از بین رفت و صادرات شرکت‌های مختلف ایرانی محدود شد. به گونه‌ای که نه تنها در اقتصاد کشور بازارسازی نشد بلکه فرصت استفاده از فضای جهانی را از دست دادیم.

وی افزود: از سوی دیگر، با دامپینگ کشور روسیه، وضعیت قیمت‌ها تغییر کرد و به تبع آن، قیمت بازار جهانی وارد روند نزولی شد. بنابراین می‌توان گفت این اقدام، دلیل اصلی افت اقتصاد کشور در ماه‌های اخیر بوده است.

دبیر انجمن سنگ آهن ایران با اشاره به اینکه تعیین عوارض صادراتی و دامپینگ در سال ۱۴۰۱ به صورت متوالی تاثیرگذار بودند، تصریح کرد: با توجه به اینکه این اتفاقات به صورت متوالی برای کشور رخ داد، منجر به کاهش حجم صادرات شد که در حال حاضر، این موضوع را به سختی می‌توان مدیریت کرد.

عسکرزاده بیان کرد: در این راستا حجم صادرات در اوایل سال ۱۴۰۱ کمتر از سال گذشته به ثبت رسیده است. برای مبحثی مانند پایین آمدن قیمت جهانی نمی‌توان کاری کرد اما در تولید داخلی باید تمام صنایع را به کار بگیریم تا وضعیت رو به بهبود پیش برود.

وی مطرح کرد: بنابراین باید صبورانه به فکر بهبود روابط تجاری با سایر کشورها باشیم و انتظار می‌رود تمامی تصمیم‌گیران و فعالان کسب‌وکارهای مختلف، شرایط مطلوب جهانی را درک کنند و در این راستا برنامه‌ریزی مناسبی داشته باشند تا بتوانند سود بهتری از این وضعیت کسب کنند.

بر اساس گزارشی از ایراسین، این کارشناس فولادی در پایان یادآور شد: موثرترین عاملی که می‌توان برای آینده اقتصادی از آن درس گرفت، این است که مسئولان تیم وضع‌کننده، عوارض صادراتی را در ماه‌های ابتدایی سال شناسایی کنند و از فرایند تصمیم‌گیری زنجیره خارج کنند.