به گزارش خبرنگار مهر، قسمت هفتم از فصل پانزدهم برنامه ‎زاویه، شب گذشته ۵ آذرماه ساعت ۲۳ با موضوع کرونا و سیاست‌گذاری اجتماعی سلامت از شبکه چهار سیما پخش شد. حبیب رحیم پور مجری و سردبیر زاویه در این مناظره زنده تلویزیونی میزبان ‎سیدمجید امامی استادیار فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق (ع) و ‎جبار رحمانی استادیار گروه علم و فناوری مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم بود که در خصوص سیاست گذاری‌های اجتماعی در ایران به بحث و گفتگو پرداختند.
حجت الاسلام والمسلمین داود مهدوی زادگان عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بعد از مشاهده برنامه دیشب، یادداشتی نوشته است که از نظر شما می‌گذرد:
برنامه شب گذشته زاویه با عنوان ” کرونا و نظام اجتماعی سلامت”، گرچه پر شور و به ظاهر چالشی بود ولی گمراه کننده و به قول یکی از دو کارشناس، بلاگردان علوم انسانی و اجتماعی بود. دیدگاه هر دو نزدیک به هم و مدافع دانش اجتماعی و منتقد نظام فعلی سلامت بودند. گمان نمی‌کنم که مجری خوب برنامه هم از پاسخ‌ها آنان قانع شده باشد.
پاره‌ای از نقدهای هر دو کارشناس بر مدیریت بحران کرونا جدی و درست است. ولی این دو بزرگوار طوری سخن گفتند که گویی دانش اجتماعی برای مهار بحران کرونا دستش پر است و حرف، بسیار دارد ولی مدیریت بحران مایل به استفاده از آن نیست. در حالی که واقعیت چیز دیگری است.
کرونا دانش اجتماعی را به چالش کشاند و نشان داد که این دانش برای وضعیت بحرانی مانند کرونا هیچ دستورالعمل اجرایی ندارد. برخلاف دانش پزشکی که پروتکل‌هایش آماده بود. تمام دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های علوم انسانی مانند مدارس آموزش و پرورش به حال نیمه تعطیل درآمدند ولی مراکز پزشکی تعطیل نشدند.
دوگانه شمال و هیأت را نمی‌توان انکار کرد. با هیاهوی کاذب، تشرف به اماکن مقدسه و فعالیت مساجد و هیأت‌های مذهبی و انجام مناسک دینی و اربعین را به حال تعلیق در آوردند. اما وقتی پای عشق و حال شمال به میان آمد، گفتند این دوگانه بسیار اشتباه است. ظاهراً کارشناس محترم نبشته ها و گفته‌های روزهای اولیه خود را از خاطر برده است.
کرونا نشان داد که کدام گروهای مردمی در حرف و کدامیک در عمل، اهل خدمت هستند. در چند دهه اخیر صدها گروه مردم نهاد مجوز فعالیت گرفتند. پس، مشکل در بی اعتمادی نیست بلکه مشکل در این است که اغلب این مؤسسات مردم نهاد برای خدمت تأسیس نشدند. برای خدمت رسانی نیاز به دعوت رسمی نیست.
مساجد و هیأت‌های مذهبی همان کارکرد خدمت رسانی را که NGO ها شعارش را می‌دهند، دارند و از همان روزهای اولیه شیوع ویروس منحوس کرونا وارد عمل شدند ولی متأسفانه کارشان را به تعطیلی کشاندند. در حالی که NGO ها همچنان منتظر دعوت نامه رسمی هستند!
‏به هر روی، جای دارد برنامه وزین زاویه، برای حل مساله اجتماعی کرونا، برنامه تکمیلی با عنوان “کرونا و چالش نا کارآمدی علوم انسانی و اجتماعی” برگزار کند.