به گزارش رویداد جدید به نقل از روابط عمومی ایمیدرو، امیر صباغ که عصر امروز در برنامه میز اقتصاد شبکه یک و خبر صدا و سیما با عنوان”الزامات حفظ رتبه نخست رشد تولید فولاد” سخن می گفت، افزود: روال است که در صنعت فولاد دنیا واحدها (بالادستی و پایین دستی) تجمیع شود تا در قالب یک زنجیره عمل کنند.

وی یادآور شد: اما در گذشته روش خصوصی سازی شرکت ها در کشورمان موجب شد تا این واحدها به صورت مستقل عمل کنند و شاهد گسست زنجیره شویم.
به گفته صباغ، این زنجیره که پیشتر از لحاظ سهامداری ذینفع واحد داشت، به زنجیره ای متفاوت با سهامداران مختلف تبدیل شد و زمانی که وارد بورس شدند و سهامداران دیگر قابلیت مذاکره مشترک را نداشتند.
مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه گذاری ایمیدرو با بیان اینکه تنها ۶۶ درصد ظرفیت ایجاد شده فولاد کشور در حال تولید است، عنوان کرد: یکی از دلایل این امر به مدل خصوصی سازی بر می گردد.
صباغ ادامه داد: به طور حتم سرمایه گذاری در صنعت فولاد باید به گونه ای باشد که به سمت تاسیس هلدینگ های بزرگ در زنجیره فولاد حرکت کنیم. به گفته وی، تاسیس چند هلدینگ بزرگ موجب تجمیع واحدها می شود که بخشی از آن در قالب طرحی کلان (نقشه راه) در حال تدوین است و این استراتژی در آن دیده شده است.

سیاست صدور مجوز
وی اعلام کرد: از سوی دیگر بخشی از سیاست گذاری ها باید در صدور مجوزها اعمال شود به طوری که مجوزهای توسعه ای باید در جهت تکمیل زنجیره ارزش این هلدینگ ها باشد و نقاط خالی را هدفگیری کند. صباغ افزود: در نقشه راه این موارد دیده شده است.
مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه گذاری گفت: پیش از این قرار بود قبل از اینکه سیاست خصوصی سازی مطرح شود؛ زنجیره فولاد ایران دارای ذینفع واحد باشد.
وی افزود: طرح جامع فولاد سال ۸۲ تدوین شد و یک نقشه راه ۲۰ سال بود. در این نقشه مشخص شد که هر واحد فولادی در کجا جانمایی و توسعه یابد و همچنین خوراک آن تعیین و به کدام صنایع اختصاص یابد.