وقتی شرکت‌های بزرگ و مادر با محدودیت‌های مصرف برق روبرو می‌شوند، خسارت‌های توقف یا کاهش تولید این شرکت‌ها، تنها دامن آن‌ها و کارکنان‌شان را نخواهد گرفت، بلکه این خسارت‌ها به صنایع پایین‌دستی، بازار کالاها و بازار ارز و در مجموع کل اقتصاد کشور سرریز خواهد شد.

در فصل گرم سال ۱۴۰۰، که قیمت‌ها در بازار جهانی فولاد وضعیت بسیار خوبی داشت، صنعت فولاد ایران به طور ناگهانی با محدودیت‌های شدید برق روبرو شد. در این سال، محدودیت‌های انرژی باعث از دست رفتن ۶۳۸ هزار تن تولید فولاد خوزستان به ارزش حدوداً ۴۳۴ میلیون دلار شد.

در سال ۱۴۰۱ نیز کارکنان فولاد خوزستان طعم تلخ محدودیت مصرف انرژی را چشیدند و در نتیجه این محدودیت‌ها، ۳۷۲ هزار تن از تولید فولاد این شرکت به ارزش بیش از ۱۸۳ میلیون دلار از دست رفت.

محدودیت‌های برق متأسفانه در فصل گرم سال ۱۴۰۲ بیش از سال ۱۴۰۱ بود و به واسطه این محدودیت‌ها، فولاد خوزستان ۵۴۰ هزار تن از تولید فولاد برنامه‌ریزی شده خود را به ارزش حدوداً ۲۵۲ میلیون دلار از دست داد.

در مجموع در ۳ سال گذشته، خسارت‌های عظیمی به شرکت‌های بزرگ، موفق و سودآور به دلیل محدودیت‌های انرژی وارد شده است. تنها در یک مورد، بزرگ‌ترین تأمین‌کننده بازار شمش فولادی کشور و بزرگ‌ترین صادرکننده فولاد ایران، از این محل خسارت بیش از ۴۳ همتی دیده است. چالش انرژی، بزرگ‌ترین تهدید شرکت‌های فولادی در حال حاضر است و این تهدید در سالیان اخیر، فرصت‌های بسیار بزرگ جهش تولید، رشد اقتصادی و مهار تورمِ قیمت کالاها و نرخ ارز را از اقتصاد کشور سلب کرده است. انتظار این است که در راستای اعتلای اقتصادی ایران عزیز و دستیابی به رفاه عمومی و توسعه پایدار، مانع بزرگ محدودیت‌های برق از سر راه شرکت‌های بزرگ و مادر برداشته شود.