سیدعلی صدری، عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در گفت‌وگو با رویداد جدید با اشاره به اهمیت پروژه انتقال آب خلیج فارس به فلات مرکزی اظهار داشت: این پروژه هرچند هزینه‌های بالایی را به همراه دارد، اما منافع گسترده‌ای برای صنعت و همچنین مردم مناطق فلات مرکزی ایران خواهد داشت. مهم‌ترین مزیت آن این است که شرکت‌های بهره‌بردار دیگر از منابع آب شرب استفاده نخواهند کرد و همین موضوع می‌تواند به بهبود وضعیت زندگی مردم آن منطقه کمک کند.

وی افزود: شرکت‌های بزرگ فولادی و معدنی که در این پروژه مشارکت کرده‌اند، در واقع گامی جدی در راستای مسئولیت اجتماعی برداشته‌اند. این اقدام نشان می‌دهد که صنایع بزرگ کشور تنها به سودآوری خود نمی‌اندیشند، بلکه به منافع عمومی و پایداری منابع نیز توجه دارند.

عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران تصریح کرد: به طور مشخص، شرکت‌هایی مانند فولاد مبارکه با اجرای این پروژه هزینه‌های بیشتری را برای تأمین آب تقبل می‌کنند، اما در مقابل می‌توانند توسعه پایدار را برای صنعت فولاد رقم بزنند. این تغییر رویکرد نه تنها به حفظ منابع آبی کشور کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز ارتقای جایگاه صنعت فولاد ایران در عرصه ملی و بین‌المللی خواهد شد.

صدری در ادامه تأکید کرد: پروژه انتقال آب خلیج فارس یک نمونه بارز از تلفیق توسعه صنعتی با ملاحظات زیست‌محیطی و اجتماعی است. اگر چنین طرح‌هایی در صنایع دیگر نیز دنبال شود، می‌توان امیدوار بود که مسیر توسعه کشور با حفظ منابع طبیعی و منافع عمومی همراه گردد.

استفاده از فناوری‌های پیشرفته شیرین‌سازی
عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در ادامه با اشاره به تجربه کشورهای همسایه در بهره‌برداری از منابع آب خلیج فارس گفت: امروز بسیاری از کشورهای منطقه با استفاده از فناوری‌های پیشرفته شیرین‌سازی و انتقال آب دریا توانسته‌اند نیازهای صنعتی و حتی بخشی از نیازهای شرب خود را تأمین کنند. این کشورها با سرمایه‌گذاری گسترده در زیرساخت‌های آبی، عملاً مسیر توسعه پایدار صنایع خود را هموار کرده‌اند و توانسته‌اند از فشار کم‌آبی داخلی بکاهند.

وی افزود: ابتکار شرکت‌های فولادی ایران در اجرای پروژه انتقال آب خلیج فارس به فلات مرکزی، می‌تواند به‌عنوان یک الگوی ملی مورد توجه قرار گیرد. این اقدام نشان می‌دهد که صنایع بزرگ کشور قادرند با پذیرش هزینه‌های بیشتر، راه‌حل‌های پایدار برای تأمین منابع حیاتی ارائه دهند. اگر این رویکرد به سایر صنایع کشور نیز تسری یابد، می‌توان شاهد شکل‌گیری یک شبکه گسترده انتقال آب برای تأمین نیازهای صنعتی در نقاط مختلف ایران بود.

عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران تأکید کرد: در شرایطی که بحران آب یکی از مهم‌ترین چالش‌های آینده ایران محسوب می‌شود، استفاده از منابع آبی خلیج فارس و دریای عمان با مدیریت صحیح و فناوری‌های نوین می‌تواند به یک راهبرد ملی تبدیل شود. ابتکار فولاد مبارکه و دیگر شرکت‌های معدنی و فولادی در این زمینه نه تنها به توسعه پایدار صنعت فولاد کمک می‌کند، بلکه مقدمه‌ای برای بهره‌برداری گسترده‌تر از این منابع در سایر بخش‌های صنعتی کشور خواهد بود. این مسیر می‌تواند ایران را در کنار کشورهای پیشرو منطقه قرار دهد و امنیت آبی صنایع را برای دهه‌های آینده تضمین کند.

مزیت‌های پروژه انتقال آب خلیج فارس برای منابع آبی داخلی
صدری در ادامه با اشاره به مزیت‌های پروژه انتقال آب خلیج فارس برای منابع آبی داخلی گفت: یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این طرح، کاهش فشار بر آب‌های زیرزمینی است. در سال‌های اخیر برداشت بی‌رویه از سفره‌های زیرزمینی موجب افت شدید سطح آب و بروز بحران‌های زیست‌محیطی در بسیاری از مناطق فلات مرکزی شده است. اجرای این پروژه می‌تواند به‌طور مستقیم از وابستگی صنایع بزرگ به منابع محدود زیرزمینی بکاهد و فرصت بازسازی طبیعی این سفره‌ها را فراهم کند.

عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران افزود: با جایگزینی آب انتقالی به جای برداشت از چاه‌ها و منابع زیرزمینی، خطر فرونشست زمین و تخریب اکوسیستم‌های محلی نیز کاهش می‌یابد. این موضوع نه تنها برای پایداری صنعت اهمیت دارد، بلکه برای امنیت زیست‌محیطی و اجتماعی مناطق مرکزی کشور حیاتی است. در واقع، پروژه انتقال آب خلیج فارس می‌تواند به‌عنوان یک سپر حفاظتی در برابر بحران کم‌آبی عمل کند و زمینه را برای مدیریت پایدار منابع آبی فراهم سازد.

وی در پایان تأکید کرد: اگر این الگو در سایر صنایع نیز دنبال شود، می‌توان امیدوار بود که فشار بر منابع زیرزمینی کشور به‌طور چشمگیری کاهش یابد. این اقدام، علاوه بر تأمین آب پایدار برای صنایع، به حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از آسیب‌های بلندمدت به محیط‌زیست کمک خواهد کرد. بنابراین، پروژه انتقال آب خلیج فارس نه تنها یک طرح صنعتی است، بلکه یک راهبرد ملی برای حفاظت از منابع آبی و کاهش بحران‌های ناشی از برداشت بی‌رویه از سفره‌های زیرزمینی محسوب می‌شود.